Huisvlijt, part deux.

In tijden van grote economische crisis moet je natuurlijk hier en daar wel eens terugvallen op een stukje huisvlijt. Zo was ik op zoek naar een zogenaamde "bean-bag".

Dat is een zak gevuld met bonen/rijst/zaden of iets anders wat een beetje makkelijk in model te drukken is. Ideaal om je camera op te laten rusten als je geen statief mee wilt sjouwen, of om je lens op te laten liggen als je uit de auto fotografeert.




Waarom zelf maken? Nou. Om nou €30,- te gaan aftikken voor een hoop piepschuimkorrels en een stukkie stof.... Ik ben gekke Henkie niet. Dus....

Ik ben begonnen met één van Hare Majesteits camouflage broeken. Deze had ik nog in de surplus, zullen we maar zeggen. De rechter pijp iets boven de knie afgeknipt, en voila! Het begin is er.

Vervolgens de pijp binnenstebuiten gekeerd, en begonnen met het dichtnaaien van de onderkant van de pijp. Met de hand. Want naaimachine kaputt. Ugh.

Toen de bovenkant van de pijp voor de helft dichtgenaaid. Daarna de pijp binnenstebuiten gekeerd.

Ik had voor de vulling van de zak een grote zak met polystyrene korrels gehaald bij de Praxis.. TIP VAN FLIP; Maak die zak VOORZICHTIG open. Anders zit je huis onder de korrels..




In de gekeerde broekspijp heb ik toen een pedaalemmerzak gepropt. Met de steel van een pol-lepel even goed de hoekjes ingedrukt, en we zijn klaar voor het vullen! En dat was dolle pret. Niet.

Als de zak "op vulling" is, snel de pedaalemmerzak dichtknopen, en dan beginnen met het laatste stukje dichtnaaien van de stof.

En dan heb je ook wel wat!





De zak is ongeveer 20x40 groot. Hij weegt bijna niks, op de kop af 190 gram. Zoals de kalkoen met kerst.... Het geheim zit in de vulling...

Totale tijd gespendeerd; 1.5uur.
Totale kosten; Een paar euro voor de korrels.



Nou alleen nog even een camouflagebroek met één pijp en een aangebroken zak met polystyrene korrels op marktplaats zetten...